Michał Szlaga, Stocznia

W 1999 roku Michał Szlaga rozpoczął pracę poświęconą Stoczni Gdańskiej, którą kontynuuje po dziś dzień. Stoczni postrzeganej jako miejsce narodzin, rozkwitu i schyłku ruchu robotniczego „Solidarność” oraz przykład niegdyś świetnie prosperującego przemysłu okrętowego, którego resztki należy dziś zachować od zapomnienia.  Na powstały przez lata projekt „Stocznia” składają się fotografie dokumentujące historię ostatnich dwóch dekad tego ikonicznego dla polskich przemian społeczno–politycznych zakładu. Część materiału zgromadzonego w trakcie tych wieloletnich działań artystyczno–dokumentacyjnych wykorzystana została w wydanej po raz pierwszy przez Fundację Karrenwall w 2013 roku autorskiej książce „Stocznia”.

Prace Michała Szlagi znajdują się w zbiorach m.in. paryskiego Centre Pompidou, Muzeum Narodowego w Gdańsku, oraz CSW w Warszawie. Jest kilkukrotnym  stypendystą MKiDN w dziedzinie sztuk wizualnych. W 2018 zaprezentował w galerii BWA Awangarda we Wrocławiu, retrospektywną wystawę „Fotografowałem polskiego króla”, używając blisko 1000 fotografii, kilku godzin prac video, wybranych obiektów oraz zbiorów artefaktów.

Fotografię i media pokrewne traktuje jako pretekst do badania świata. Wierzy w siłę długotrwałej wieloletniej obserwacji. Doskonałym tego przykładem jest realizowany nieprzerwanie od 1999 roku projekt „Stocznia”, który zawiera w sobie już kilkanaście składowych realizacji poświęconych temu miejscu, penetrujących kolejne obszary „utraconej wiedzy”. Problem „Stoczni Gdańskiej” jest mu na tyle bliski, że w pewnym momencie Stocznia stała się jego domem. Przez krótki okres był też stoczniowcem – w 2003 roku, zatrudnił się w zawodzie malarz-piaskarz okrętowy.

Praca artysty z jednym miejscem i potraktowanie go jak laboratorium, w którym bada kolejne obszary wiedzy przekłada się na powstawanie misternego opracowania, które pozwala na szeroką wielopoziomową analizę problemów transformacji, nie tylko w ujęciu gdańskim. Temat stał się dla Szlagi swoistą metaforą polskiej transformacji, odbywającej się pod wpływem globalnego porządku kapitalistycznego. Transformacji, której obiektem wciąż jesteśmy.

Książka „Stocznia” była jednocześnie pierwszym rzetelnym badaniem zabytkoznawczym tego terenu – poprzez jej wydanie zaangażował się politycznie w zmianę prawa. Pomysł, aby temat opracował artysta wykorzystujący do tego narzędzia sztuki, stając się działającym samodzielnie aktywistą, ograniczającym się tylko do obszaru sztuki, okazał się skuteczny. Dziś, międzyinnymi  dzięki książce obiekty będące jej „bohaterami” znajdują się pod ochroną konserwatorską.