Magdalena i Maksymilian Rigamonti, Stos (polska wersja)

Przez lata palone, niszczone, poniżane. Czarownice, wiedźmy, kobiety. Walczące o niezależność i wolność. Walczące o siebie. Same. Samotne. „Stos” to opowieść fotograficzno-literacka o kobietach powstała w czasie pandemii w 2020 roku, trzysta lat po tym, jak w niewielkim miasteczku w Wielkopolsce płonął jeden z ostatnich stosów w Europie. Książka, podobnie jak „Młot na czarownice” (1487 r.), katolicki traktat na temat czarownictwa złożona jest z trzech rozdziałów i opowiada o kobietach, które wymykają się schematom i stereotypom. Pierwsza część dowodzi, że magia rzeczywiście istnieje – w tym rozdziale Maksymilian Rigamonti szuka strachu, przerażenia, symboli łączących współczesność z XVIII-wieczną historią. Druga część opisuje formy uprawiania magii – Magdalena Rigamonti oddaje głos czterem kobietom, które przeciwstawiły się schematom i cały czas walczą o siebie. Trzeci rozdział to sposoby wykrywania, sądzenia i pozbywania się wiedźm – tu sprawy w swoje ręce wzięli mieszkańcy miasteczka, wyszli na rynek, zaprotestowali, zamanifestowali swoje poparcie dla kobiet. – Czy tamto wydarzenie sprzed 300 lat w jakiś sposób nadal rezonuje w przestrzeni miasta? Czy są dziś tu, w małej Wrześni, kobiety, które idą pod prąd, ośmielają się mieć własne, odrębne od większości zdanie i będą skłonne głośno je wypowiedzieć? Rigamonti chcą nie tylko nam przypomnieć nasze dawne grzechy, ale też udzielić głosu współczesnym polskim kobietom – pisze Karol Szymkowiak, kurator książki „Stos” i całej Kolekcji Wrzesińskiej.

„Stos” to kolejna, po książce „Echo”, nagrodzonej m.in. nagrodą dla najlepszej fotograficznej książki świata w konkursie Pictures of the Year International wspólna publikacja pisarsko-fotograficznego duetu Rigamonti. Autorzy do współpracy zaprosili Ewę Meissner, fotoedytorkę i Honzę Zamojskiego, projektanta artystycznych książek. Dzięki temu powstała publikacja kompletna i uniwersalna opowiadająca o ciągnącej się przez wieki walce kobiet i walce z kobietami.